Estimado lector
Hier komt dan het vervolg, om te specifieren de dag dat we het midden van de wereld bezochten. We gingen naar de plek met breedtegraad 0°0'0", geweldig toch? Zoals elk sprookje beginnen we ook hier met het passende 'er was eens'. Sin embargo, schrijf ik dit niet in het nederlands, maar in het Spaans. De taal waar ik nu al bijna 2 maanden in ondergedompeld ben en die -gelukkig- beter en beter begint te gaan, want zoals u wel weet, praat ik graag en dan gaat het vlug ;-). Dat is althans toch wat ik mezelf wijsmaak. Goed voor echt nu.
Había una vez, 4 uitwisselingsstudenten uit Europa. 3 van die studenten kwamen uit Belgie en 1 kwam uit Estland. Die 4 amper 18, 19 jaar oud besloten een tocht te ondernemen die hun hele leven zou veranderen. Dit is het verhaal achter het verhaal van deze 4 helden op hun tocht naar het midden van de wereld.
Elke dinsdag hebben we een vrije dag, omdat we dan 3 uur Engelse les hebben. We volgenden 1 les Engels in het begin van het schooljaar, maar toen de leerkracht erin slaagde om in 4 zinnen 2 fouten te maken, besloten we eens te praten met de directeur (ook daar moet je je niet te veel bij voorstellen). Vanaf dat moment hoefden we de lessen Engels en ook Frans niet meer te volgen. Nota aan mevrouw Decreus de fouten waren: 'usefull' en 'it aloud you to (...)'. Deze dinsdagen gebruiken wij om erop uit te trekken, dit keer dus naar het midden van de wereld. De tocht was hard en vol ontberingen. Ik geef u een uitgebreide uiteenzetting van wat er allemaal goed dan wel fout liep.
Omstreeks 9u 's morgens spraken we met ons vieren af. Toen AM en Mira door een misverstand te voet de weg van Mira's huis naar Quicentro moesten afleggen, hadden we de bui al moeten zien hangen. We namen de bus die overduidelijk naar het midden van de wereld ging, want er stond 'Mitad del Mundo' op de bus. Alles ging lekker dus tot op een bepaald moment een zonderlinge man die samen met ons op deze halflege bus zat ons zei dat we hier moesten afstappen en de andere bus nemen. Zonder er verder veel bij na te denken stapten we af en hopten we op de andere bus waar ook 'Mitad del Mundo' op stond. Annemarie merkte op die 2de bus nog op dat de mensen van de andere bus aan het lachen waren, maar verder stonden we daar niet bij stil. U voelt de bui vast al hangen: inderdaad, de nieuwe bus zette gedurende een halfuur de achtervolging in op de andere bus en voor dit spektakel betaalden we allemaal nog een extra busticketje. Het was maar 40 dollarcent, maar mijn eergevoel was harder gekrenkt.
(...) aan te vullen als ik eens wel inspiratie heb. Miljaarde.
Hier komt het dus in de rapte, want ondertussen ben ik al naar de jungle en zo geweest. Het midden van de wereld bestaat uit een klein kitschdorpje en een toren. De toren staat zogezegd exact in het middelpunt van de wereld, maar het enige middelpunt dat het in staat, is dat van de belangstelling. Dat middelpunt van de belangstelling ligt er zo'n slordige 240m te veel naar het noorden.
Om deze toren binnen te komen, moet je alweer 4 dollar neertellen. Die eerste 4 waren immers enkel om de stad binnen te komen. Dat is toch perfect logisch, no cierto? We wandelden wat rond. Ik kocht voor 7 dollar een t-shirt van Latitud 000. We gingen nog naar het planetarium ook. De stoelen waren heel oncomfortabel in dat planetarium en zoals u wel al vermoedde, moest je ook om dat planetarium in te komen weer betalen. Gelukkig kon je een deal sluiten om 1 dollar extra te geven bij het binnenkomen van de Ciudad de la Mitad del Mundo en spaarde je zomaar even 50 dollarcent uit!
Ons geluk was echter van korte duur. Die 50ct werd ons ruimschoots terug uit handen genomen door iemand die ons per se ijs wilde verkopen. Toegegeven, daar hadden we eigenlijk wel zin in, maar die meneer smeerde ons naar mijn mening te veel stroop om de mond. De man kende Litouwen goed of een van de Baltische staten. Hij zou er familie gehad hebben en aangezien we een Ests meisje bij ons hadden, was dat voor hem het ideale opstapje.
Natuurlijk namen we de grootste coupe 'Banana Split'. Als je je dan toch laat stroppen, doe je het beter goed. De teleurstelling was -zelfs al waren we erop voorbereid- groot als het ijs heringevroren smaakte of eigenlijk zelfs gewoon geen smaak had. De 3 aardbeien echter waren heel lekker en boden toch een klein beetje soelaas.
Verder is er niet zo veel gebeurd en zijn we op 't gemak naar huis gegaan. Ik ben naar mijn capoeira les gegaan en de kous was af. Letterlijk, want capoeira beoefen je blootsvoets.
gegroet.
P.S.: Una pregunta a mis papis, hoe gaat het met mijn Astraatje? Is hij nog ziek? :(
Geen opmerkingen:
Een reactie posten